چربی‌؛ خوب، بد، متوسط

چربی‌؛ خوب، بد، متوسط!

بدن انسان به دریافت چربی ها از مواد غذایی نیازد دارد زیرا یک منبع اصلی برای انرژی محسوب می شود. چربی به جذب برخی ویتامین ها و مواد معدنی در بدن انسان کمک می کند. چربی برای ساختن غشاهای سلولی و غلاف هایی که اعصاب را احاطه می کنند، نیاز است.

برای سالیان متمادی، در هر زمان ممکن به حذف چربی از رژیم غذایی خود ترغیب می شدیم. بر همین اساس، رژیم غذایی ما به سمت مواد غذایی کم چربی تغییر جهت داد. اما این تغییر به سالم‌تر شدن هرچه بیشتر ما منجر نشد زیرا به همراه چربی های مضر، مصرف چربی های سالم نیز قطع شد.

حقیقت درباره چربی‌ها: خوب، بد، و در میانه!

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "هاروارد"، بدن انسان به دریافت چربی ها از مواد غذایی نیازد دارد زیرا یک منبع اصلی برای انرژی محسوب می شود. چربی به جذب برخی ویتامین ها و مواد معدنی در بدن انسان کمک می کند. چربی برای ساختن غشاهای سلولی و غلاف هایی که اعصاب را احاطه می کنند، نیاز است. این ماده برای لخته شدن خون، حرکت عضلات، و التهاب نیز ضروری است. برای سلامت بلند مدت، برخی چربی ها بهتر از انواع دیگر هستند. چربی های خوب شامل چربی های غیر اشباع تک پیوندی و چند پیوندی می شوند. چربی های بد شامل چربی های ترانس صنعتی ساخت می شوند. چربی های اشباع نیز بین این دو دسته قرار می گیرند.

تمام چربی ها دارای یک ساختار شیمیایی مشابه هستند: زنجیره ای از اتم های کربن متصل به اتم های هیدروژن. آن چه که یک چربی را از نوع دیگر متفاوت می سازد طول و شکل زنجیره کربن و تعداد اتم های هیدروژن متصل به اتم های کربن است. تفاوت های جزئی در ساختار به تفاوت های مهم در شکل و عملکرد چربی منتج می شود.

چربی های بد

بدترین نوع چربی غذایی چیزی است که به نام چربی ترانس شناخته می شود. این ماده محصول جانبی فرآیندی به نام هیدروژن دار شدن است که برای تبدیل روغن های سالم به روغن های جامد و جلوگیری از فساد آنها استفاده می شود. هنگامی که روغن های گیاهی در حضور هیدروژن و یک کاتالیزور فلز سنگین مانند پالادیوم گرما می بینند، اتم های هیدروژن به زنجیره کربین اضافه می شوند. این فرآیند روغن را به شکل جامد در می آورد. همچنین، روغن های گیاهی سالم به چربی های اشباع نه چندان سالم تغییر می کنند. در فهرست مواد غذایی این ماده تولید شده به طور معمول به نام «روغن نیمه هیدروژنه» شناخته می شود.

حقیقت درباره چربی‌ها: خوب، بد، و در میانه!

در اوایل قرن بیستم، چربی های ترانس در مارگارین های جامد و روغن های نباتی یافت می شد. همان گونه که تولیدکنندگان مواد غذایی روش های جدیدی را برای استفاده از روغن های نباتی نیمه هیدروژنه فرا گرفتند، این روغن ها در هر چیزی از کلوچه ها و شیرینی های تجاری تا سیب زمینی سرخ کرده ظاهر شدند.

مصرف مواد غذایی سرشار از چربی های ترانس میزان کلسترول بد (LDL) در جریان خون را افزایش می دهند و کاهش میزان کلسترول خوب (HDL) را به همراه دارند. چربی های ترانس التهاب ایجاد می کنند که با بیماری قلبی، سکته مغزی، بیماری دیابت، و دیگر بیماری های مزمن در ارتباط است. این چربی ها به شکل گیری مقاومت به انسولین منجر می شوند که خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را افزایش می دهد. پژوهش های صورت گرفته توسط دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه هاروارد نشان داده اند که چربی های ترانس حتی در مقادیر کم نیز می توانند به سلامت آسیب وارد کنند: برای هر 2 درصد کالری دریافت شده از چربی ترانس در رژیم غذایی روزانه، خطر بیماری قلبی به میزان 23 درصد افزایش می یابد.

چربی های ترانس هیچ گونه فایده سلامت شناخته شده ای ندارند و هیچ گونه سطح ایمن برای مصرف آنها در نظر گرفته نشده است. امروزه، این چربی های دست ساز به سرعت در حال ناپدید شدن از بخش عرضه مواد غذایی هستند.

چربی هایی در میانه

چربی های اشباع در رژیم غذایی بسیاری از مردم جهان وجود دارند. آنها در دمای اتاق جامد هستند. از جمله منابع عمومی چربی اشباع می توان به گوشت قرمز، شیر کامل، پنیر، روغن نارگیل، و بسیاری از محصولات پخته شده و مواد غذایی دیگر که به صورت تجاری آماده می شوند، اشاره کرد.

حقیقت درباره چربی‌ها: خوب، بد، و در میانه!

واژه اشباع در اینجا به تعداد اتم های هیدروژن که هر اتم کربن را احاطه کرده اند، ارجاع داده می شود. زنجیره اتم های کربن تا حد ممکن اتم های هیدروژن را نگه می دارند و از این رو با هیدروژن اشباع شده است.

یک رژیم غذایی سرشار از چربی های اشباع کلسترول کلی را افزایش می دهد و توازن را به سمت کلسترول بد متمایل می سازد که موجب شکل گیری انسداد در عروق قلبی و مناطق دیگر بدن می شود. به همین دلیل، بیشتر کارشناسان تغذیه محدود کردن مصرف چربی های اشباع به کمتر از 10 درصد کالری روزانه را توصیه می کنند.

چربی خوب

چربی های خوب به طور عمده از سبزیجات، آجیل، دانه ها و ماهی سرچشمه می گیرند. آنها نسبت به چربی های اشباع متفاوت هستند زیرا اتم های هیدروژن کمتری به زنجیره های کربن پیوند خورده اند. چربی های سالم در دمای اتاق مایع هستند و نه جامد. دو دسته گسترده از چربی های خوب وجود دارند که شامل چربی های غیر اشباع تک پیوندی و چربی های غیر اشباع چند پیوندی می شوند.

چربی های غیر اشباع تک پیوندی

هنگامی که نان خود را در روغن زیتون فرو برده و سپس میل می کنید، چربی غیر اشباع تک پیوندی دریافت می کنید. چربی غیر اشباع تک پیوندی دارای یک پیوند دو گانه کربن به کربن است. این ساختار چربی های غیر اشباع تک پیوندی را در دمای اتاق مایع نگه می دارد.

از جمله منابع خوب برای چربی های غیر اشباع تک پیوندی می توان به روغن زیتون، روغن بادام زمینی، روغن کانولا، آووکادو، بیشتر آجیل ها و همچنین روغن های گلرنگ و آفتابگردان اشاره کرد.

مفید بودن چربی غیر اشباع تک پیوندی به واسطه «مطالعه هفت کشور» که در سال های دهه 1960 صورت گرفت، کشف شد. این مطالعه نرخ پایین بیماری قلبی مردم یونان و دیگر مناطق مدیترانه به رغم رژیم غذایی حاوی چربی بالا را نشان داد. اما چربی اصلی در رژیم غذایی مردم این منطقه روغن زیتون بود و نه چربی حیوانی اشباع که مصرف آن در کشورهایی با نرخ های بالای بیماری قلبی رایج است. روغن زیتون حاوی چربی غیر اشباع تک پیوندی است. نتایج این مطالعه افزایش علاقه به استفاده از روغن زیتون و رژیم غذایی مدیترانه ای را به همراه داشت که امروزه به عنوان یک انتخاب سالم شناخته می شود.

موسسه پزشکی آمریکا استفاده از چربی های غیر اشباع تک پیوندی تا حد امکان به همراه چربی های غیر اشباع چند پیوندی را به عنوان جایگزینی برای چربی های ترانس و چربی های اشباع توصیه می کند.

حقیقت درباره چربی‌ها: خوب، بد، و در میانه!

چربی های غیر اشباع چند پیوندی

هنگامی که روغن پخت و پز مایع را درون تابه می ریزید، احتمال این که در حال استفاده از چربی غیر اشباع چند پیوندی باشید زیاد است. روغن ذرت، روغن آفتابگردان، و روغن گلرنگ از جمله نمونه های رایج در این زمینه هستند. چربی های غیر اشباع چند پیوندی چربی های ضروری هستند. این به معنای آن است که برای عملکردهای بدنی عادی به این چربی ها نیاز داریم، اما بدن انسان قادر به ساخت آنها نیست و از این رو باید از مواد غذایی دریافت شوند. چربی های غیر اشباع چند پیوندی برای ساخت غشاهای سلولی و پوشش اعصاب استفاده می شوند. همچنین، آنها برای لخته شدن خون، حرکت عضلات و التهاب مورد نیاز هستند.

یک چربی غیر اشباع چند پیوندی دارا دو یا تعداد بیشتر پیوندهای دو گانه در زنجیره کربن خود است. دو نوع اصلی چربی غیر اشباع چند پیوندی وجود دارند که شامل اسیدهای چرب امگا-3 و اسیدهای چرب امگا-6 می شوند. اعداد به فاصله بین آغاز زنجیره کربن و نخستین پیوند دو گانه ارجاع داده می شوند. هر دو نوع فواید سلامت ارائه می کنند.

مصرف چربی های غیر اشباع چند پیوندی به جای چربی های اشباع یا کربوهیدارت های بسیار پالایش شده می تواند کلسترول بد (LDL) و تری گلیسیرید را کاهش داده و شرایط کلی کلسترول خون را بهبود ببخشد.

از جمله منابع خوب برای اسیدهای چرب امگا-3 می توان به ماهی های چرب مانند سالمون، خال مخالی، و ساردین، دانه کتان، گردو، روغن کانولا، و روغن سویا غیر هیدروژنه اشاره کرد.

اسیدهای چرب امگا-3 می توانند به پیشگیری و حتی درمان بیماری قلبی و سکته مغزی کمک کنند. افزون بر این، آنها به کاهش فشار خون، افزایش کلسترول خوب (HDL)، کاهش تری گلیسیرید و پیشگیری از رخ دادن ریتم قلبی کشنده کمک کنند. شواهد موجود نشان می دهند اسیدهای چرب امگا-3 می توانند به کاهش نیاز برای داروهای کورتیکواستروئید در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید کمک کنند. همچنین، اسیدهای چرب امگا-3 را با طیف گسترده ای از بهبودهای سلامت دیگر مانند کاهش خطر ابتلا به زوال عقل پیوند داده اند.

مصرف اسیدهای چرب امگا-6 با محافظت در برابر بیماری قلبی ارتباط داده شده اند. از جمله مواد غذایی سرشار از اسید لینولئیک و دیگر اسیدهای چرب امگا-6 می توان به روغن های گیاهی مانند گلرنگ، سویا، آفتابگردان، گردو و روغن ذرت اشاره کرد.

http://www.asriran.com/fa/news/496967

موضوع : <-CategoryName->

فواید دارچین برای معده

افزودن دارچین به رژیم غذایی موجب خنک شدن بدن و معده تا ۲ درجه می شود و این ادویه می تواند در بهبود کلی سلامت بدن نقش داشته باشد.

مطالعه جدید محققان استرالیایی نشان می دهد افزودن دارچین به رژیم غذایی موجب بهبود فعالیت سیستم گوارش می شود.

محققان دانشگاه RMIT استرالیا به سرپرستی یک محقق ایرانی دریافته اند افزودن دارچین به رژیم غذایی موجب خنک شدن بدن و معده تا ۲ درجه می شود و این ادویه می تواند در بهبود کلی سلامت بدن نقش داشته باشد.

محققان در این مطالعه از خوک ها استفاده کردند و دریافتند دارچین موجب حفظ یکپارچگی دیواره معده می شود. زمانیکه خوک ها غذا می خورند، گازهای دی اکسیدکربن در معده شان افزایش می یابد، اما افزودن دارچین به خوراک آنها موجب کاهش تولید این گاز شده و سپس معده در طول روند هضم خنک می شود.

کوروش کلانترزاده، سرپرست تیم پژوهش، در این باره می گوید: «زمانیکه خوک ها داغ می کنند، نفس کشیدن شان سریع و کوتاه می شود، و در نتیجه تولید CO۲ افزایش می یابد. با وجود مصرف دارچین، میزان گاز CO۲ به مراتب کاهش می یابد. این وضعیت نه تنها موجب خنک شدن خوک ها شده بلکه در سلامت عمومی هم بهبود قابل توجهی حاصل می شود.»

نتایج این مطالعه حیوانی در نهایت دیدگاه جالبی را در مورد عملکرد و سلامت معده انسان در اختیار ما می گذارد.

منبع: مهر
http://www.asriran.com/fa/news/497100

موضوع : <-CategoryName->

ویتامین رایگان آفتاب را از دست ندهید

متاسفانه معلوم نیست که آیا این میزان حداقل هم برای تامین نیاز روزمره ما کفایت می کند یا خیر. بسیاری از دانشمندان معتقدند که نیاز ما به ویتامین D بسیار بیشتر از میزانی است که تصور می شود و کمبود این ویتامین عامل بسیاری از بیماری هاست.

امروزه مشکل اصلی مبتلایان به کمبود ویتامین D کار کردن در فضای بسته در طول روز و محرومیت از تابش آفتاب است در حالی که بخش اعظم ویتامین D از طریق جذب اشعه خورشید تامین می شود.

بسیاری از افراد بر این باورند که از طریق تغذیه سالم می توان ویتامین D مورد نیاز بدن را تامین کرد. اما این تصوری باطل است. مواد غذایی که حاوی ویتامین D کافی هستند بسیار نادرند. به عبارت دیگر فقط با خوردن هر روزه ماهی های چرب می توان حداقل ویتامین D مورد نیاز را دریافت کرد. در غیر این صورت تامین این ویتامین ضروری از طریق تغذیه امکان پذیر نیست.

**ویتامین D- نیاز بیشتر از میزان دریافت
متاسفانه معلوم نیست که آیا این میزان حداقل هم برای تامین نیاز روزمره ما کفایت می کند یا خیر. بسیاری از دانشمندان معتقدند که نیاز ما به ویتامین D بسیار بیشتر از میزانی است که تصور می شود و کمبود این ویتامین عامل بسیاری از بیماری هاست.

از سال 2012 حداقل میزان روزانه 20 میکروگرم ویتامین D برای افراد بزرگسال تعیین شده است. چنانچه این مقدار ویتامین قرار باشد تنها از طریق تغذیه تامین شود، باید روزانه 200 گرم ساردین، دو کیلوگرم پنیر و 700 گرم تخم مرغ یا 500 گرم گوشت گوساله مصرف شود. دانشمندان برای مبتلایان به برخی بیماری ها میزان بیشتری ویتامین D توصیه می کنند. برای مثال افراد مبتلا به ام اس باید روزانه 180 میکروگرم و برای پیشگیری از ابتلا به سرطان مقدار 240 میکروگرم مصرف کنند.
روشن است که برای دریافت روزانه 240 میکروگرم ویتامین D نمی توان تنها به تغذیه اکتفا کرد.

**نور خورشید بهترین منبع ویتامین D
نور خورشید از جمله منابع اصلی تامین ویتامین D است. قرار گرفتن روزانه 15 تا 120 دقیقه در برابر نور مستقیم آفتاب (بسته به رنگ پوست، عرض جغرافیایی، سطحی که در معرض نور قرار می گیرد و شدت تابش خورشید) می تواند 500 میکروگرم ویتامین D یا بیشتر برای بدن تامین کند.

**کمبود ویتامین D و خطر ابتلا به بیماری ها
در دهه های گذشته پزشکان تصور می کردند ویتامین D تنها برای استحکام استخوان ها و دندان ها لازم است. اما پژوهش ها ثابت کرده اند که این ویتامین نقش های گوناگونی در سلامتی انسان دارد و کمبود آن می تواند به طور قابل ملاحظه ای خطر ابتلا به بیماری ها را افزایش دهد.
متاسفانه روش زندگی در جوامع امروزی، سرگرمی های اوقات فراغت و فعالیت های شغلی که در فضاهای دربسته انجام می شود در ابتلا به کمبود ویتامین D نقش دارند و تنها افراد معدودی از اهمیت و نقش این ویتامین آگاهی دارند.

**علائم کمبود ویتامین D
**سرماخوردگی و بیماری های تنفس
بهترین روش تشخیص کمبود احتمالی ویتامین D آزمایش خون است. کاهش میزان این ویتامین در بدن منجر به دردها و نارسایی های زیر می شود:
در پژوهشی که گزارش آن در مجله Cambridge Journals منتشر شده کمبود ویتامین D در کودکان موجب بیماری های تنفسی می شود و میزان ذخیره کافی ویتامین D تعداد دفعات بروز بیماری های تنفسی را در کودکان کاهش می دهد.

**ضعف عضلانی
بر اساس بررسی های دکتر میشائل اف هولیک، پژوهشگر بیماری های مرتبط با کمبود ویتامین D، کارکرد مطلوب عضلات زمانی امکان پذیر است که گیرنده های ویتامین D میزان کافی از این ویتامین را در بدن آزاد کنند.

**بیماری پسوریازیس
پژوهش ها نشان داده اند که ویتامین D می تواند در درمان بیماری پسوریازیس موثر باشد. از آنجا که این ویتامین از رشد و تکثیر بیش از حد سلول ها در بدن جلوگیری می کند و با توجه به اینکه در این بیماری سلول های پوستی به طور غیرطبیعی تکثیر می شوند، کمبود ویتامین D نیز موجب تشدید علائم بیماری می شود.

**نارسایی کلیوی مزمن
بنا بر نظر دکتر میشائل اف هولیک بیمارانی که از نارسایی کلیوی مزمن رنج می برند نیز قادر نیستند به طور فعال ویتامین D در بدن تولید کنند به خصوص اگر تحت درمان دیالیزی قرار دارند. این افراد باید به منظور سوخت وساز کلسیم در بدن ویتامین D3 مصرف کنند تا خطر ابتلا به بیماری استئودیستروفی (اختلال سوخت وساز مواد معدنی که منجر به بیماری های استخوانی ناشی از نارسایی کلیه می شود) را کاهش دهند و ترشح هورمون پاراتورمون تنظیم شود. ویتامین D باعث جذب کلسیم می شود و هورمون پاراتورمون موجب ثابت ماندن مقدار کلسیم در خون می شود. هنگامی که میزان ویتامین D موجود در بدن کاهش یابد، پاراتورمون کلسیم مورد نیاز خون را از استخوان ها می گیرد. اگر چنین وضعیتی به مدت طولانی ادامه یابد فرد به پوکی استخوان مبتلا می شود.

**دیابت
نتایج تحقیقات نشان داده اند که حفظ میزان ویتامین D مورد نیاز از بدو تولد خطر ابتلا به دیابت در بزرگسالی را تا 80 درصد کاهش می دهد.

**آسم
ویتامین D همچنین باعث کاهش خطر ابتلا به بیماری آسم می شود. نیتجه پژوهش های دانشمندان ژاپنی روی دانش آموزان نشان می دهد که استفاده از مکمل های ویتامین D به طور قابل ملاحظه ای در کاهش بروز آسم نقش دارند.

**پارودنتیت
بیماری های مزمن لثه (پیوره) که با تورم و خونریزی همراه هستند می توانند به وسیله ویتامین D تحت کنترل در آیند. ویتامین D باعث تحریک تولید دفنزین و کاتلیسیدینی در بدن می شود. این دو پپتیدهای ضد میکروبی روی غشای مخاطی قرار می گیرند و در برابر باکتری ها مقاومت و از بروز پارودنتیت جلوگیری می کنند.

**بیماری های قلبی-عروقی
بیماری های قلبی و فشار خون نیز با کمبود ویتامین D در ارتباط هستند. بررسی ها نشان داده اند کاهش میزان این ویتامین عامل موثری در افزایش فشار خون است.

**اسکیزوفرنی و افسردگی
از آنجا که کارکرد مطلوب مغز به میزان کافی ویتامین D در بدن وابسته است، کمبود آن خطر ابتلا به اسکیزوفرنی و افسردگی را افزایش می دهد. میزان کافی ذخیره ویتامین D در دوران بارداری و نیز کودکی برای تحریک گیرنده های این ویتامین در مغز و رشد آن ضروری است.

**سرطان
پژوهشگران مرکز پزشکی دانشگاه جورج تاون در واشینگتن در تحقیقات خود ارتباط بین مصرف کافی ویتامین D و کاهش خطر ابتلا به سرطان خون را کشف کردند. آنها دریافتند که استفاده از ویتامین های موجود در اشعه آفتاب تا 75 درصد به کاهش میزان رشد سرطان و تا 50 درصد به کاهش خطر بروز تومورهای سرطانی کمک می کند.

**پیشگیری بهتر از درمان
به حد کافی حمام آفتاب بگیرید. افرادی که دارای پوست روشن هستند کافی است در فصل تابستان و هنگام تابش شدید آفتاب دقایقی در معرض آفتاب قرار گیرند تا ویتامین D مورد نیاز خود را از این طریق دریافت کنند. قرار گرفتن بیشتر در معرض آفتاب بی فایده است زیرا بدن فقط به میزان مورد نیاز خود ویتامین D موجود در آفتاب را جذب می کند. در هوای ابری باید مدت بیشتری در فضای باز قرار گیریم. در این شرایط خطر بروز سرطان پوست بسیار کم تر می شود و یا به طور کل از بین می رود.

اگر دسترسی به آفتاب و قرار گرفتن در فضای باز امکان پذیر نباشد باید از مکمل های حاوی ویتامین D3 استفاده شود. در کشورهای اروپایی که تابش آفتاب در فصل زمستان کاهش می یابد بدن به ناچار از ذخیره ویتامین D خود استفاده می کند بنابراین استفاده از این مکمل ها ضروری است.

منبع: ایرنا
http://www.asriran.com/fa/news/497049